Nostalgia i wspomnienia zrodzone z fotografii analogowej

Sesja zdjęciowa “Pamięć własna” – przez obiektyw pamięci

Sesja zdjęciowa dla Muzeum Powstania Warszawskiego. Przenosimy Cię w czasie, cztery lata wstecz. Mamy do zrobienia wyjątkowe zdjęcia dla Muzeum Powstania Warszawskiego. Okazja jest szczególna: 75 rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego, która miała być uczczona poprzez stworzenie specjalnej kolekcji odzieżowej kierowanej do młodzieży.

Jak się okazuje ten temat, pozornie niewinny, nie jest wolny od kontrowersji. Padały pytania: “Czy poprzez stworzenie linii odzieżowej „Pamięć własna” Muzeum przekroczyło granicę między szacunkiem a komercją?” A może jest to odpowiedź na rosnące zapotrzebowanie społeczeństwa na formy ekspresji narodowej tożsamości?

W tym artykule przybliżymy Ci kulisy naszej sesji, techniki, które wykorzystaliśmy, aby osiągnąć pożądany efekt, a także konsekwencje, jakie niesie za sobą połączenie sztuki, mody i historii.

Jak pokazać ducha przeszłości w fotografii komercyjnej?

Inspiracje dla tej sesji zdjęciowej zrodziły się z naszych najgłębszych wspomnień i tęsknot. Chcieliśmy wrócić do czasu, kiedy byliśmy dzieciakami jeżdzącymi na desce, do przełomu lat 90 i 2000. To był czas, kiedy życie było analogowe, bez natłoku informacji z internetu, bez ciągłego bombardowania wrażeniami z mediów społecznościowych. To była era, kiedy najważniejsza wydawała się zgrana paczka przyjaciół, a długie godziny spędzaliśmy na wałęsaniu się i robieniu zdjęć na negatywach.

Nasza nostalgia za tymi czasami jest silna. Klimaty skatowe, luzackie podejście, kiedy to imprezy były najważniejszym wydarzeniem dnia. Jedynym narzędziem do dokumentowania tych chwil były właśnie kompakty. To była prawdziwa magia momentu, robiliśmy zdjęcia nie wiedząc jak wyjdą, dopóki nie odebraliśmy ich z laboratorium. Albo – co więcej – sami ich nie wywołaliśmy w domowej ciemni. Halacja, ziarno, niedoskonały kolor to była nasza codzienność.

To wszystko jest wciąż w nas żywe, z tego wyrośliśmy. Ta nostalgia jest czymś, co nosimy ze sobą, co kształtuje nasze spojrzenie na świat, nasze podejście do fotografii. To było również naszym źródłem inspiracji dla tej sesji. Chcieliśmy przenieść te uczucia, te wspomnienia, tę tęsknotę na zdjęcia kolekcji “Pamięć Własna” dla Muzeum Powstania Warszawskiego.

Sesja zdjęciowa – coś dla dociekliwych

Nasze doświadczenia zdobyte w ostatnich latach podczas pracy nad produkcjami filmowymi znacząco wpłynęły na podejście do tej sesji zdjęciowej. Zastosowaliśmy oprogramowanie do korekcji kolorów używane w produkcjach filmowych, DaVinci Resolve, dzięki czemu mogliśmy na nowo spojrzeć na te zdjęcia i nadać im unikalny, jeszcze bardziej nostalgiczny charakter.

DaVinci Resolve, znane przede wszystkim filmowcom, pozwoliło na zaawansowaną kontrolę nad kolorem i strukturą zdjęć, co jeszcze mocniej wydobyło z nich atmosferę lat 90 i 2000. Nowa obróbka zdjęć nadała ten nostalgiczno-analogowy look, który doskonale oddaje nasze wspomnienia z dzieciństwa.

Czy jesteście w stanie zidentyfikować, które zdjęcia zostały obrobione za pomocą DaVinci Resolve, a które za pomocą Lightrooma? Jesteśmy pewni, że z 100% pewnością wytypujecie zdjęcia z LR. Czekamy na Wasze opinie i komentarze!

W skrócie o projekcie – nostalgiczna podróż w czasie

Jak wspominaliśmy sesja powstała przy okazji 75 rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Ta data przyczyniła się do wprowadzenia do sklepu Muzeum unikalnej kolekcji odzieży upamiętniającej to wydarzenie.

Technika w służbie historii

Inspiracją dla nas było wspomnienie przełomu lat 90 i 2000. Dlatego zdecydowaliśmy się na korzystanie z aparatu Leica Q2, który ma charakterystyczną, silną dystorsję pod warunkiem, że postprodukcję obrazu przeprowadza się w oprogramowaniu, które potrafi wyciągnąć czysty obraz (co nie jest takie oczywiste). Domyślnie Leica q zaszywa korektę dystorsji w rawie. Wczytując plik do Lightrooma widzimy obraz skorygowany. Dlatego obróbkę przeprowadziliśmy w Davincii Resolve. Jak widzicie poniżej, dystorsja jest potężna, co akurat tu super zagrało, przywołując wspomnienie starych skatowych filmów. W połączeniu z użyciem lampy na aparacie, osiągnęliśmy klimat point and shoot, przypominający nieco przypadkowe fotografie, a nie typową sesję komercyjną.

Kilka zdjęć zrobiliśmy starym dobrym DSLR z obiektywem Sigma Art 28mm 1.4

Pamięć Własna

Kolekcja odzieży „Pamięć własna”, prezentowana przez Muzeum Powstania Warszawskiego, stanowiła propozycję dla osób, które pragną okazać swoją pamięć o Powstaniu w dyskretny i elegancki sposób.

Granica między szacunkiem a komercją

Premiera kolekcji wywołała wiele kontrowersji. Wielu Internautów zaczęło zadawać pytania o granicę między szacunkiem a komercją. Czy produkcja odzieży upamiętniającej ważne wydarzenie historyczne to czysta komercja czy sposób na utrzymanie pamięci o bohaterach Powstania?

Moda a pamięć

Podobnie jak kontrowersyjne opaski powstańcze, które niektórzy publicyści nosili kilka lat temu, wydawało się, że kolekcja „Pamięć własna” budzi podobne emocje. Czy jednak powinniśmy potępiać noszenie symboli, które nawiązują do naszej historii? Czy sposób, w jaki wybieramy ubierać się i jakie symbolika nosimy, jest wyłącznie naszą indywidualną sprawą, czy ma też szeroki wpływ społeczny?

Refleksja

Kwestia ta otwiera wiele pytań o znaczenie mody, pamięci. Czy modny ciuch może być symbolem pamięci i szacunku dla przeszłości? Jak daleko możemy iść, przedstawiając ważne symbole historyczne w nowym, komercyjnym świetle? Kontrowersje wokół tej kolekcji pokazują, jak skomplikowane mogą być te pytania, i jak różne są odpowiedzi.

Podczas odkrywania nawiązań do naszych ulotnych wspomnień z przełomu lat 90 i 2000 i prób przedstawienia jej poprzez fotografię komercyjną, otworzyliśmy pole do refleksji na temat znaczenia mody i pamięci. Wszystko to podkreśla wartość otwartości, tolerancji i zrozumienia różnorodności perspektyw. Czy moda może pełnić rolę symbolu pamięci, szacunku dla przeszłości? Jak balansować między przedstawianiem ważnych symboli historycznych a ich komercjalizacją? Zrozumienie tych zagadnień wymaga czasu, dyskusji i otwartego umysłu. Nasza sesja zdjęciowa jest nie tylko wyrazem nostalgii, ale również próbą odpowiedzi na te pytania.

Zachęcamy do otwierania się na nowe doświadczenia, które mogą wyniknąć z podobnych sesji zdjęciowych. Pamiętajmy, że różnorodność perspektyw i tolerancja dla innych punktów widzenia są kluczowe w naszym dynamicznie zmieniającym się świecie.

Współpraca z muzeami: wyjątkowe projekty i inspirujące spotkania

Praca dla instytucji muzealnych jest dla nas wyjątkowym doświadczeniem. Ta współpraca, pełna niezwykłych projektów i spotkań z fascynującymi ludźmi, wzbogaca nas zarówno pod względem zawodowym, jak i personalnym. To coś więcej niż zwykłe zlecenia – to szansa na uczestnictwo w tworzeniu trwałych elementów dziedzictwa kulturowego.

Przykładem mogą być projekty, które zrealizowaliśmy dla Muzeum Powstania Warszawskiego. Mieliśmy przyjemność dokumentować niezwykły koncert Leszka Możdżera, którego atmosferę uchwyciliśmy na filmie i zdjęciach. To była prawdziwa uczta dla zmysłów, zarówno dla słuchających koncertu, jak i dla nas samych.

Inny projekt to hołd Powstańcom, zrealizowany na zlecenie tego samego muzeum. To była dla nas wyjątkowa okazja do stworzenia serii portretów, które upamiętniają heroiczne postaci z naszej historii.

A ostatnio, na zlecenie Muzeum Miasta Gdyni, mieliśmy okazję zrealizować film o Jakubie Szczęsnym, czołowym polskim projektancie. Cały proces twórczy, od pomysłu do realizacji, możecie zobaczyć tutaj.

Każdy z tych projektów był dla nas inspirującym doświadczeniem. Praca dla instytucji muzealnych daje nam okazję do spotkania z ciekawymi ludźmi, pozwala na poznanie fascynujących historii i uczestnictwo w tworzeniu wyjątkowych wydarzeń kulturalnych. To zaszczyt i przywilej, który stale nas motywuje do dalszego rozwijania naszych umiejętności i poszukiwania nowych wyzwań.